Bru JO10-1 heeft zijn eerste thuisnederlaag van het seizoen geleden. De Bruenaren konden aanvallend geen vuist maken tegen WIK’57 JO10-1 en gingen na de 2-3 in de tweede helft ten onder met 2-4.
Opeens is daar een rommelige kluts in de verdediging van Bru. Van dichtbij, rommelt de bal in de goal via de voet van een WIK’57 speler. De net nog fanatieke Bru-supporters zijgen ineens vijf minuten voor tijd. Onwennig kijken spelers naar de grond, terwijl doelman Bas probeert zijn teammaten op te peppen. Maar het slotoffensief blijft uit, waardoor WIK’57 als winnaar van het veld stapt.
“De teleurstelling is groot in de kleedkamer”, stelt Patrick na afloop. “De wedstrijd verdiende geen winnaar. We hadden qua organisatie in de greep. De tegentreffers waren dan ook onnodig.”
De verwachtingen waren vooraf hooggespannen, wetende dat zowel Bru als WIK’57 als aanvallen als handelsmerk heeft. Beide trainers weigerden ook een favorietenrol op te eisen. Niet alleen uit ontzag voor de kwaliteiten van de tegenstander, maar ook beseffend dat hun eigen ploeg bij balverlies in de omschakeling kwetsbaar zou zijn. Het leverde een gelijk opgaande wedstrijd op, waarin beide ploegen lange tijd de aanvalslust van de tegenstander wisten te neutraliseren.
Hoezeer Ralf vooraf nog hamerde op het balbezit van zijn ploeg, met daarin geduld en vastigheid als focus, juist op dat vlak viel Bru het nodige te verwijten. WIK’57 zette druk waar het kon en hield de ruimtes tegelijk compact, waardoor creativiteit en handelingssnelheid was vereist in de opbouw van de Bruenaren om door de WIK’57 linies heen te spelen.
Het controlerende blok van Lenaert, Levi en Niels dat in balbezit vaak voor de schakel tussen de verdediging en aanval moest zorgen, liet vanochtend zien op deze aspecten te kort te schieten. Ze waren minder balvast dan normaal.
Bru kwam aan de bal geen moment echt lekker in de wedstrijd, waardoor het swingende Bruse spel uitbleef. Te vaak was het een kwestie van net niet bij Bru, waardoor ook de sterkhouders in de aanvalslinie te weinig zichzelf konden onderscheiden. Boris, Bjorn en Annas kwamen zelden tot dreigende acties, terwijl Ties moeite had om het middelveld te belopen en Jim ook moeite had om zijn stempel te drukken. Gevolg was een wedstrijd, zoals ook werd verwacht, de verhoudingen op het veld op details zou worden beslist.
Vanaf de aftrap liep Bru achter de feiten aan. Een snelle 0-1 zorgde voor een moeilijke wedstrijd. Daarbij hielp de wind ook niet mee. WIK’57 was fel en dit zorgde voor pijnlijke botsingen, bloedneuzen, auw knieën en lichte pijntjes. Bru leek zich in de tweede helft te herpakken door twee snelle goals. Echter na de 2-4 zat de overwinning er niet meer in. Toch zal niet zozeer de nederlaag, maar vooral het moeizame spel in balbezig stof tot nadenken geven bij de mannen van Bru. Iets om de komende training aan te werken. Op naar de volgende wedstrijd mannen en dan pakken we gewoon de drie punten!
- Patrick Habets